Honing – vloeibaar goud

Honing – vloeibaar goud

Honing begint zijn reis als nectar, een zoet sap dat bloemen afscheiden. Haalbijen zuigen hun honingmaagje vol – zo’n 50 microliter – en voegen er onderweg speeksel en enzymen aan toe. Dat klinkt misschien eenvoudig, maar dit is al een eerste stap in het omtoveren van nectar naar honing: dubbele suikers worden afgebroken tot enkelvoudige, makkelijker verteerbare suikers.

Eenmaal terug in de kast geeft de bij de nectar door aan een huisbij, of ze perst het direct in een lege cel. Druppel voor druppel wordt de nectar verder ingedikt doordat overtollig water verdampt. Jonge bijen verplaatsen de nectar meerdere keren, alsof ze hem “verhuizen” om het proces te versnellen.

Met hun vleugels zorgen de werksters tenslotte voor een flinke ventilatie in de kast. Zodra de nectar dik genoeg is (suikerconcentratie ± 80%) wordt de cel verzegeld met een dun wasdekseltje. Wat dan overblijft, is honing: lang houdbaar, rijk aan energie en praktisch onbeperkt te bewaren.

Honingsoorten

De smaak en kleur hangen af van de bloemen waaruit de nectar komt. In Nederland kennen we vaak voorjaars-, zomer- en najaarshoning, en af en toe koolzaadhoning. Pure monoflorale honingsoorten zijn hier zeldzamer.

Samenstelling van honing (per 100 g)

• Energie: ca. 322 kcal
• Suikers: ± 77% enkelvoudige suikers + kleine hoeveelheid sacharose
• Zuren: mierenzuur, appelzuur
• Vitamines: A, B1, B2-complex, B6, B12, C, D, E, H (biotine)
• Mineralen: calcium, ijzer, magnesium, kalium, zink, koper, fosfor, natrium, jodium, mangaan, chloor
• En natuurlijk: stuifmeel

Kortom: een volwaardig en natuurlijk voedingsproduct.